چمن در آنسوی فَنس همیشه سبزتر است(آنچه دیگران دارند یا کاری که انجام می دهند جالبتر و بهتر از آن چیزی به نظر می رسد که خودمان داریم یا انجام می دهیم): معادل فارسی آن همان مرغ همسایه غاز است
سه شوخی قدیمی در این باب وجود دارد: فردی که اختلال روانی دارد، کسی است که (قلعه ای در آسمان دارد) یعنی رویای غیرقابل دسترسی را ترسیم می کند، روانپریش در راه تحقق آن تلاش می کند و آن را عملی می کند؛ و روانکاو از آن به نفع خود، استفاده می کند. در واقع همیشه نوعی واقعیت در شوخی ها و طنز ها نهفته است. این شوخی بیان می کند که اکثر مشکلات ذهنی ما به وسیله آشفتگی هایی که در جستجوی زندگی بهتر در خود به وجود می آوریم، باعث می شود که از واقعیت ها دور شویم. روانکاوان امنیت شغلی دارند، چون می دانند تنها راه به دست آوردن سلامت ذهنی، این است که به سمت زندگی خودشان روی برگردانند وبا آن مواجه شوند. ملانی کلین (Melanie Klein) این بعد انسانی را ” پذیرش واقعیت” می نامد و از آن به عنوان سنگ بنای سلامت روانی، رضایت، امنیت درونی، و آرامش ذهنی یاد می کند، در واقع این یک پکیج خوب برای انسان است، که می توان در تمام عمر به آن دست پیدا کرد. بودا می گوید راه رسیدن به شادی و نشاط بسیار آسان است، و راز آن این است که آنچه را که دارید طلب کنید، و آنچه را که ندارید نخواهید.
مشکلات وقتی دامن گیر شما می شوند که به این رویا اعتقاد داشته باشیم که “همیشه علف ها آن طرف فنس، سبزتر هستند”. ما به دیگران غبطه می خوریم، فکر می کنیم که اطرافیانمان چیزهای بهتری در زندگی دارند، و دچار افسردگی، اضطراب می شویم و از این که ناچیز هستیم اذیت می شویم. حریص می شویم و بیشتر و بیشتر طلب می کنیم و احساس می کنیم که داشته هایمان خیلی کم هستند.
این نگرش به این دلیل سلامت انسان را تضعیف می کند، که ما را از نقش اصلی خود در زندگی؛ که همان استفاده از داشته هایمان است؛ دور می کند. نقاط مثبت زندگی خود را نادیده می گیریم، و اعتقاد داریم هیچ چیز خوبی برای کار کردن و هیچ توانایی وجود ندارد. تمرکز، اعتماد به نفس و امید خود را از دست می دهیم.
روانکاوان زمانی زیادی را صرف می کنند تا به بیماران خود کمک کنند که به زندگی خودشان توجه کنند، در ابتدا ممکن است احساس ضعف داشته باشند، اما باید با این وهم و رویا که به زندگیِ دیگران، قلعه آنها و یا چمن آنان دست می یابیم، مبازره کنند. ما فقط خودمان هستیم، این نکته مهم است که اگر ما واقعیت وجودی خود را بپذیریم، می توانیم آن را توسعه و بهبود دهیم و باعث رشد آن شویم.
رابرت فالگوم (Robert Fulghum) نویسنده کتاب (All I Really Need to Know I Learned in Kindergarten) اینگونه بیان می کند: “در حقیقت علف های آن طرف فَنس همیشه سبزتر نیست، نه، نه!! فنس ها و موانعِ موجود هیچ ارتباطی با سبزی علف ها ندارند. علف هنگامی سبزتر است که به خوبی آبیاری شود، هنگام عبور از فنس ها، آب را نیز با خود حمل کنید، شما هر جا که باشید، علف های آنجا سبزتر می شوند.
Jennifer Kunst