مدت زمان درمان چقدر است؟

طول مدت درمان بنا بر چندین فاکتور میتواند متفاوت باشد. برخی از این فاکتورها عبارتند از: تفاوتهای فردی، رویکرد مورد استفاده درمانگر، مساله ای که درمانجو برای حل آن اقدام کرده یا به عبارتی هدف وی از مراجعه به درمانگر. بنابراین در بسیاری از رویکردها از جمله رویکرد تحلیلی درمان میتواند سالها به طول بیانجامد ولی در برخی رویکردها مانند رویکرد شناختی-رفتاری این مدت معمولا کوتاه تر است.

چه رویکردی ( چه نوع خدمت رواندرمانی) مناسب من است؟

برای پاسخ به این سوال بهتر است بدانید میخواهید چه اتفاقی برای شما بیفتد. مقاله‌ی چه درمانگری با چه رویکردی مناسب است را بخوانید.

چرا در جلسات درمان بیشتر من گوینده هستم و درمانگر کمتر صحبت میکند؟

درمانگر برای بررسی کامل وضعیت روانی شما احتیاج به اطلاعات دارد. این اطلاعات از طریق صحبتهای شما در خلال جلسات به دست می آید پس قاعدتا در جلسات خصوصا در اوایل درمان شما بیشتر گوینده هستید و درمانگر بیشتر شنونده. این شنونده بودن به معنای منفعل بودن درمانگر نیست بلکه برعکس او به طرزی کاملا فعالانه این کار را انجام می دهد یعنی چه در طول جلسه و چه بعد از آن به تجزیه و تحلیل مطالب عنوان شده از جانب شما می پردازد و در موقعیت مناسب نتایج را با شما در میان خواهد گذشت. و البته باز هم رویکرد مورد استفاده درمانگر در این امر دخیل است. درمانگر در رویکردهای تحلیلی کمتر فعال و در رویکردهای متمایل به شناختی بیشتر فعال است.

فرق روانپزشک، روانشناس، روانکاو و مشاور در چیست؟

به مقاله‌ی چه درمانگری با چه رویکردی مناسب است مراجعه کنید.

پس از شروع درمان، کی می توانم شاهد تغییرات در زندگی و حال و روحیه ام باشم؟

تغییرات زمانی شروع می شوند که شما متوجه نقش و سهم خود در زندگیتان شوید و آرام آرام شروع به ایجاد تغییرات کنید. تغییرات چیزهایی نیستند که به واسطه درمان به زندگی شما اضافه شوند، بلکه این خود شما هستید که کم کم آنها را خلق می کنید. پروسه رواندرمانی از طریق دستان خود شما در زندگی تان تغییرات را رقم می زند و شما را با موانع همیشگی بر سر راه کامیابی در بخش های مختلف زندگی مانند شغل، رابطه، موفقیت و دستاوردها آشنا می کند و به شما کمک می کند که متوجه شوید ، چگونه می توانید این موانع را بردارید و در مسیر کمتر پیچیده ای حرکت کنید ، مسیری که در آن شما توانمند تر و موثرتر خواهید بود و به واسطه زندگی کارآمد تر اضطراب و افسردگی کمتری را تجربه می کنید.

آیا می توانم افراد مهم زندگی ام مانند پارتنر و یا والدینم را به جلسات روان درمانی ام بیاورم؟

روان درمانی یک فضای دو نفره است که در آن ورود هر فرد دیگری از زندگی مراجع نه تنها لازم نیست بلکه کاملا غیر حرفه ای است. به جز در مواردی که مراجع هنوز به سن قانونی نرسیده است و گاه لازم است درمانگر با والدین و یا دیگر افراد مربوطه ملاقات هایی داشته باشد؛ در کار با مراجعین بزرگسال این امر هیچ ضرورتی ندارد. و اگر شما خواهان ملاقات درمانگرتان با افرادی از زندگی خود هستید بهتر است راجع به این خواسته و دلایل آن در جلسات خود صحبت کنید.